Het is weer zo ver, het zwarte gat na het bergkamp waar bijna elke moni onherroepelijk invalt komt eraan.
Na een paar dagen beseffen we pas goed wat een fantastisch bergkamp het ook dit jaar weer was.

Daarom willen we graag alle deelnemers (en ook een beetje de weergoden) bedanken om er ook dit jaar een onvergetelijk kamp van te maken.
Samen voeren we 10 dagen op een boot door de woeste bergen terwijl we allerlei avonturen beleefden. Inclusief de moord op Fredo, die gelukkig snel werd opgelost, en de ontmanteling van een bom die de hele cruise dreigde op te blazen.
Gelukkig zijn we allemaal veilig terug thuis geraakt en kunnen we nu wegdromen bij al deze mooie herinneringen.

Ook willen we de ouders bedanken voor de haiku's en de spandoeken bij de terugkomst. Met dubbel zoveel hits als vorig jaar kunnen we van een onvervalst blogsucces spreken.

Geniet nog goed van de vakantie en we zien elkaar terug in september voor de enige echte terugkomdag. Vergeet niet je vijf mooiste foto's van het bergkamp op te sturen zodat we een mooie compilatie kunnen maken.

De laatste échte dag van het bergkamp, op het heem dan toch. Na een nacht vol donder en bliksem mocht iedereen een halfuurtje langer slapen en stond het ontbijt ons op te wachten om half 9. Na de dagopening (met daarin de absurde trouw van onze postmobiel met moni PJ) konden we samen vertrekken op groepstocht, deze ging eerst met de bus naar Saint-Luc, daarna met de lift omhoog om onze tocht langs de planeten aan te vatten. Op het puntje van de berg kon iedereen zich bezinnen tijdens een kort momentje met muziek, tekstjes en de nodige stilte waarna de brooddozen konden worden aangevallen.

De groepstocht ging vervolgens langs het planetenpad richting hotel Weisshorn en de berg naar beneden terug richting heem in Ayer. Halverwege de tocht barstte de hemel open en sloeg de bliksem en donder ons om de oren. Heelhuids aangekomen in het heem was het tijd voor hamburgers met boontjes.

Nadat iedereen fris gedouched was en de valiezen ingepakt kon het feest losbarsten op de fuif. En we moeten het zeggen, zo'n feestende, altijd de dansvloer vullende bende uitgelaten 12-13 jarigen hebben we zelden gezien op bergkamp. De feestliedjes werden frequent afgewisseld met kleverige songs om op te 'slowen', tot groot jolijt van de romantische zielen onder ons.

De dag werd afgesloten om 12u met een klein kampvuurtje buiten waarin de slechte ervaringen van het kamp werden verbrand, hopelijk kunnen deze dan ook hier blijven en alleen maar goede herinneringen worden meegenomen naar huis.

Slaapwel,

de moni's

ps: wij zouden het ten zeerste appreciëren als we bij thuiskomst worden opgewacht met spandoeken, getoeter en dergelijke

Hallo iedereen!

Met een klein beetje vertraging dan toch nog een kort verslagje van gisteren. Het was een dag vol technische mankementen van het heem, dat begon 's morgens al met een loos brandalarm veroorzaakt door het bakken van spek en de daarbij horende rookvorming in de keuken.. de zwitsers hebben hun toestellen iets te scherp ingesteld.

Nadat we gewekt werden met een portie klassieke muziek was het tijd voor ontbijtbuffet met op de achtergrond oh fortuna en pavarotti, een mens heeft al minder aangenaam ontbeten. In de voormiddag was het tijd voor creatieve keuze, voor iedereen dus wat wils op zijn meest creatieve manier. Zeepkisten bouwen (en testen), film maken, knikkerbaan bouwen, dammen bouwen, sleutelhangers maken enz.. Hierna was het tijd voor de bekende groepsfoto waarna iedereen kon smullen van heerlijke hotdogs.

In de namiddag was het dan tijd voor het enige echte vettige 'ik maak mij graag vuil spel' waarbij slagroom, scheerschuim, choco, confituur, verf, water, bruine zeep de nieuwe shampoo voor ons haar werd, en wat hebben we ons geamuseerd (de foto's liegen er niet om)

's avonds (nadat iedereen het blauw achter zijn oren en de choco uit zijn oren had weten douchen) aten we smakelijk van de kip met provencaalse saus waarna de jongens het tegen de meisjes opnamen in de SHOW. Ook hier bleven we niet gespaard van het rookalarm waarna op het einde van de show ook nog is de elektriciteit uitviel in gans de vallei. Avonturen, avonturen! Avondsluiting in het donker dan maar met op de achtergrond de zinderende tonen van een trompet, kippenvel.

Groetjes,

de moni's

ps: gelieve vandaag enkel te reageren in haiku-vorm

Vandaag vertrokken we voor de tweede maal op een zelfgekozen tocht. De dag begon echter in mineur toen om 5u de lucht boven ons heem onheilspellend donker was en we besloten om toch niet te vertrekken op de vroege tocht richting cabanne Tracuit. Dan maar weer ons bed in gekropen en opgestaan met de rest van de groep. Gelukkig was het rond 9u opgeklaard en bleef het verwachte onweer uit.

Uiteindelijk vertrokken de tochten vandaag richting: Roc de la vache, cabanne Arpitetaz, de watervallen van Sint-Luc en een artiestentocht door de omliggende bergdorpen. Al deze tochten hebben we weer zonder kleerscheuren doorstaan, hoewel er weer een paar schoenen gesneuveld is (deze keer slechts een deel van de zool, we gaan er op vooruit!). Op deze tocht hebben we vooral gemerkt dat de dieren in de bergen toch wel veel tammer zijn dan wij in ons Belgenlandje gewoon zijn. Zo vingen enkelen onder ons een paar kikkers met blote handen, werden vliegen zomaar uit de lucht gegrepen, kwamen vlinders zomaar op onze handen zitten en waren de bergkoeien vaak een groot (lees GROOT) obstakel op onze weg.

Terug aangekomen op het heem stond ons de fameuze overheerlijke BRGKMP-raclette op te wachten en kon iedereen zoveel eten als hij/zij goesting had! Nadat we uiteindelijk fris gedouched waren was er nog een kleine instuif waarbij iedereen vrij kon rondlopen en spelletjes naar believen kon spelen. Tijd voor het barmoment waar de dansvloer weer stevig gevuld was waarna de dag afgesloten werd op traditionele manier met een thematoneeltje, jullie reacties op de blog die voorgelezen werden, de traditionele post die uitgedeeld werd door onze postmobiel en tenslotte ons oude kamplied. Slaapwel!

ps: excuses voor de eventuele schrijffouten in bepaalde tochten of ergens anders in deze blog, ook voor ons is het laat ;)

Jow jow jow!

Vandaag genoten we van een gevarieerde dag op het heem. Na een uurtje langer slapen smulden we van een heerlijk ontbijt met echte Zwitserse chocolade! Leefgroep 1 en 4 vlogen elkaar in de haren met een paar ruwe spelen afgewisseld met enkele kringspelen. Het strategisch vermogen van leefgroep 5 werd bovengehaald tijdens een potje levensechte strateeg! Alsof dat nog niet genoeg was speelde leefgroep 3 een ongelooflijk flexe laddercompetitie en fopte leefgroep 2 erop los. Leefgroep 5 testte dan weer de medische kennis van onze bergkampers. 's Middags aten we een welverdiende portie spek met eieren. Terug op kracht gekomen bouwden we onze jachthaven uit met superdeluxe schepen tijdens het groot spel. De spirit zat er duidelijk in en het resultaat mocht gezien worden met enkele oogverblindende exemplaren. Het avondeten was om vingers en dinges van af te likken - dixit Magit - de cuisson was perfect en voor sfeer en gezelligheid een welverdiende 8 op 10. Toen onze buikjes rond gevuld waren steeg de spanning ten top. Fredo, één van de hoofdpersonages uit het toneel, bleek op een gruwelijke manier vermoord te zijn, aan de bergkampers om uit te zoeken wie de dader was. Na de ontmaskering van de dader konden de mannen met een opgelucht hart gaan slapen. En wij ook!

Goeiemorgen!

De eerste keuzetocht!


De zon straalde vanmorgen en we vertrokken met zen allen vol goede moed op dagtocht. Er kon gekozen worden tussen een tocht naar het de alpenweide Barneuse, een tocht naar de gletsjer van Zinal, een tocht naar de kaasboer, een tocht naar de cabane boven het stuwmeer van Moiry en een tocht naar Col De Torrent.

Omdat er over deze dag eigenlijk te veel te vertellen is en we zeef niet veel tijd hebben entertainen we met een sfeerbeeld van tijdens het kampdansen.

Morgen zijn we er weer, met meer ...

Untitled from bergkamp DBH on Vimeo.

We schrijven dinsdag 5 juli, dag 4 van het wereldberoemde (aan het aantal views van deze blog te zien toch) BRGKMP!!!

En vandaag was een dagje op, aan, onder en in ons geliefde heem te Val d' Uccle! We vlogen er in met een fantastische batte der leefgroepen waarin werd uitgevochten wie de beste, meest samenwerkende en vaak verstandigste leefgroep was aan de hand van verschillende raadses en estafettemomenten tussendoor en deze werd gewonnen door leefgroep 6 onder leiding van moni's Bram en Jolien, dikke proficiat! (ook een eervolle vermelding voor leefgroep 3 die met grote voorsprong de estafettecompetitie wonnen).

Tijdens de middag aten we vervolgens de fameuze tonijnsla waarna het tijd was voor het dagelijkse uurtje rust op de kamers (en ik geef het je mee, deze bende een halfuur stil plat op hun bed houden is geen sinecure!).

In de namiddag vervolgens was het tijd voor verschillende keuzeactiviteiten die jullie al konden lezen op de twitter. Daar hebben we ons dik geamuseerd! Verstoppen, waterspelen, voetbalvarianten, improvisatie, oosterse maskers, dammen bouwen enzovoort enzovoort, voor iedereen wat wils!

Als avondgerecht kregen we niets minder dan echt Vlaamsche kost voorgeschoteld: Steuverij met appelmoes en frieten! Enja iedereen heeft zijn bord mooi leeggegeten!

Uiteindelijk was het nog tijd voor een activiteit per leefgroep waarna er weer een schitterend barmoment volgde en avondsluiting met bijhorend avondlied, twas weer schitterend, tot morgen!

De moni's

Haidiehow scheepsmakkers!


Dag 3 hebben we ons soms in woelige wateren begeven, water naar de zee gedragen, stille waters met diepe gronden ontdekt, en enkele rotsen in de branding leren kennen, met andere woorden onze cruise vaart rustig voort in Ayer!


We begonnen deze dag met een ochtendopening en bijhorend thematoneeltje waarna we allemaal de uitdaging van een hele dag stappen aangingen. We vertrokken eerst in leefgroepen opgedeeld waarbij we elkaars sporen moesten volgen (en hopen dat de eerste groep niet verkeerd liep, wat natuurlijk wel tot twee maal toe gebeurde). Maar uiteindelijk zijn we allemaal in Mayou geraakt waar we onze goedgevulde brooddozen konden aanvallen. Onderweg genoten we ook van de zelfgemaakte icetea die onze dorst kon lessen.


Deze dagtocht bleef vanzelfsprekend niet onbesproken. Zo hadden we een meisje waarbij de schoenzolen het spijtig genoeg door te zware inspanningen begaven, dit werd door handige Pieter met sjortouw opgelost. Ook hadden we een bende jongens die het hebben volgehouden om maar liefst 550 keer het liedje 'champignonneke, tralalalala' te zingen, tot grote ergernis van hun monitoren. Verder was het vooral warm warm warmmmm!


Uiteindelijk kwamen we allemaal samen aan in Grimentz waar we een kort maar krachtig dorpsspel speelden waarbij je je kaartje moest bemachtigen voor de ark van het einde der tijden. Hierna keerden we in 2 grote groepen terug naar het heem waar worst, erwtjes, wortelen en aardappelen ons opwachtten. Met gevulde buikjes kon iedereen uiteindelijk nog een keuzeactiviteit kiezen (slaapzakspelen, grote gezelschapspelen, pleinspelen, …). Als afsluiter van de avond was er dan nog het alombekende barmoment waar bij iedereen verbazend genoeg nog genoeg fut had om nog even volledig uit de bol te gaan en uiteindelijk na de avondsluiting kroop iedereen moe maar voldaan zijn bed in!


Tot morgen, een dagje op het heem, we zijn er klaar voor!

Omstreeks 19u, na een lange, lange busrit, zijn we eindelijk in Ayer geraakt.
Over de busrit zelf valt niet echt veel te vertellen, buiten dat hij lang was.
Gelukkig gingen de uren wat sneller voorbij door het fantastische busboekje met veel puzzels en sudoku's.

Aangekomen op het heem werden we meteen blij verrast door de uitbreiding die tijdens het voorbije jaar zijn doorgevoerd aan het gebouw. Extra veel plaats voor te spelen dus!

Na het uitpakken kregen we gelukkig een overheerlijke spaghetti van de keukenploeg die voor de gelegenheid volledig was verkleed als zee-keukenploeg. Levensecht!
Dan was het tijd om iedereen te installeren in hun nieuwe kamer en konden we daarna snel gaan slapen na de vermoeiende reis.

Morgen volgt immers een heel erg leuke dag met de eerste leefgroepactiviteit en de korte instaptocht. Tijd om elkaar echt te leren kennen dus!

De spetterende spelvoormiddag zit er al weer op!
Het begon vanmorgen om 9 uur met een ingewikkelde puzzel die de versgebakken bergkampers al vroeg op de dag aan het denken zette. Toch slaagden velen er in om meer te weten te komen over de monitoren en enkelen konden zelfs de juiste monikoppels vormen.

Dan naderde het grote moment waar iedereen vol ongeduld op zat te wachten: de bekendmaking van de leefgroepen.
Na dit spannende ogenblik was het tijd om elkaar wat beter te leren kennen in de leefgroep. Om dit wat vlotter te laten verlopen werden er zelfs al wat leuke spelletjes gespeeld.

Helemaal opgewarmd namen we afscheid, maar niet voor lang want morgenvroeg om half 6 wordt iedereen al verwacht voor de busreis naar Ayer waar we dan het officiële startschot geven.

Geniet nog van de laatste korte nacht in je eigen bedje want morgen begint...


DE CRUISE VAN JE LEVEN